Početkom svibnja u Velikoj Britaniji i SAD-u zabilježeno je nekoliko slučajeva zaraze virusom majmunskih boginja. Virus je otkriven prije šezdesetak godina, a posljednjih godina javljao se samo u ruralnim sredinama zapadne i srednje Afrike.
Stari novi virus
Virus je prvi put otkriven kod majmuna 1958. godine, po njima je i dobio ime, a prvi slučaj pojave virusa kod čovjeka zabilježen je u Kongu 1970. godine. Virus majmunskih boginja zasad je potvrđen u 15 zemalja među kojima su Portugal i Španjolska gdje je najviše oboljelih, Austriji, SAD-u, Velikoj Britaniji, Švicarskoj, Belgiji, Italiji i Njemačkoj. Prvi slučaj u Europi je uvezen iz Nigerije, a riječ je o muškarcu koji je došao u Veliku Britaniju i prenio virus dalje. Iz Hrvatskog zavoda za javno zdravstvo javljaju da bolest nije jako zarazna i da u većini slučajeva potreban vrlo blizak kontakt s bolesnikom da biste se zarazili. Virus majmunskih boginja najčešće se prenosi kapljičnim putem, dodirom, odnosno kontaktom s promjenama na koži oboljele osobe ili spolnim putem, odnosno, seksualnim kontaktom s oboljelima.
Uzročnik bolesti je virus sličan virusu velikih boginja, a prirodni su mu rezervoar najvjerojatnije neke vrste vjeverica i drugih glodavaca u divljini središnje i zapadne Afrike.
Iako se bolest zove majmunske boginje, majmuni nisu rezervoar virusa, nego se i oni slučajno zaraze kao i ljudi u kontaktu s drugim životinjama i njihovim izlučevinama, piše Dubrovački.hr.
Pročitajte više: Što je afazija, bolest zbog koje se Bruce Willis povukao iz glume, a Sharon Stone ponovno je učila hodati i govoriti?
Epidemije majmunskih boginja javljaju se povremeno
Liječenje je simptomatsko i u većini slučajeva bolest prođe u razdoblju od dva do četiri tjedna. Najčešći simptomi koji se u zaraženih javljaju su povišena tjelesna temperatura, glavobolja, zimica, iscrpljenost, umor, bolovi u leđima i mišićima, oticanje limfnih čvorova i osip koji liči na osip koji se javlja kod vodenih kozica.
Smatra se da cijepljenje protiv velikih boginja pruža solidnu zaštitu od majmunskih boginja, ali ne zna se koliko dugo traje zaštita nakon cijepljenja. Ne zna se ni koristi li danas cijepljenje onima koji su se cijepili protiv velikih boginja. Cijepljenje protiv velikih boginja je krajem sedamdesetih, početkom osamdesetih godina ukinuto svuda u svijetu, nakon proglašenja iskorjenjivanja velikih boginja, navodi HZJZ.
Majmunske boginje su puno manje zarazne od velikih boginja. To je razlog zbog kojega se pri epidemijama majmunskih boginja, koje se povremeno javljaju, ne pribjegava masovnom cijepljenju cjepivom protiv velikih boginja.
Pročitajte više: Zašto je PAPA test važan i u vrijeme pandemije?
Majmunske su boginje zoonoza
Iz HZJZ-a su napomenuli i da postoji velika razlika između velikih i majmunskih boginja jer su velike boginje antroponoza što znači da je čovjek bio jedini domaćin i izvor virusa pa se bolest mogla iskorijeniti. S druge strane, majmunske boginje su zoonoza, što znači da su divlje životinje prirodni domaćin i rezervoar virusa. To je razlog zašto je nemoguće iskorijeniti bolest čak i da postoji efikasno cjepivo.
